İslamiyet…

8 Temmuz 2014 0 Yazar: Musa Savaş

image

Bize çocukluğumuzdan itibaren “İslamiyet sevgi ve hoşgörü dinidir” diye öğretildi. Yaz aylarında camilere Kuran öğrenmeye gittik. Lise yıllarında ergenliğin verdiği yeni hormonlarında etkisiyle İslamiyet ile ilişkimizi sadece Cuma namazları düzeyinde tuttuk. Üniversitede ise her şeyi daha bir anlamlandırmaya başladık.

Çeşitli cemaatlerden arkadaşlarımız oldu. O grupların etkinliklerine zaman zaman dahil olduk. İslamiyetin “teslimiyet” yani Allah’a teslim olmak olduğunu öğrendik. Müslümanın ise “teslim olan” anlamına geldiğini gördük. Dinimizle hep gurur duyduk. Mezheplerle ilgili sorularımıza verilen cevaplar hiç bir zaman bizi tatmin etmedi. Ne yalan söyleyeyim üniversite yıllarımda ben, mezheplerin İslamiyette bölücülüğe sebep olabileceğini düşünmüşümdür. Şimdi de düşüncem değişmiş değil. Bu yüzden hiç bir zaman mezhepsel bir tartışmaya girmedim. Girmemde.

Ortadoğuda son dönemde olanlar her insan gibi benimde duygu dünyamı alt üst ediyor. Düşünebiliyor musunuz? Müslüman, Müslümanı öldürüyor. Şu manzarayı bir çoğunuz görmüştür. Adamı diz çöktürmüşler, infaz edecekler. Öldürenler, öldürürken “Allahu Ekber” diyor, ölenin ise dudaklarından “Kelime-i Şehadet” dökülüyor. Akıl alır gibi değil. Bu söylemimi şöyle anlamayın lütfen. Sanki bir Müslümanın diğer din mensuplarını öldürmesini aklım alıyormuş gibi. Tarihsel süreçte, dinler arasında savaşlar olmuş. Dolayısıyla bir nebze mantıklı görünse de özüne baktığınızda “İnsan” başka bir “İnsanı” öldürüyor. Ne aklım, ne mantığım almıyor. Ruh dünyamda çok acı çekiyorum. Hani derler ya; “İçim acıyor”.

İslamiyetin bu olmadığını hepimiz biliyoruz. Fakat ne olduğunu hiç birimiz ne tanımlayabiliyoruz, ne de söyleyebiliyoruz. Herşey, yukarı fotoğraftaki gibi puslu sanki. Aslında herşey, bu dünyada artık öznesi “İnsan” olan “İnsanlar” yetiştirilmediği için oluyor.

Nitekim bakın, Kuran’ın Zâriyât Suresinin 56. ayeti ne diyor: “(وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ) – Ve mâ halaktul cinne vel inse illâ li ya’budûni. – Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım.”

Dikkat edin lütfen. Müslümanları demiyor. Hıristiyanları veya Yahudileri demiyor. İnsanları diyor. Buna rağmen İslam dünyası nasıl bir akıl tutulması yaşıyor anlayamıyorum. Sadece İslam dünyası mı? Aynı akıl tutulması diğer dinlerde de var. Onlarda bir çok şeye, bir çok sebepten dolayı göz yumuyorlar. Tüm dünya akıl tutulmasında. Bunca yıllık ömrümdeki en büyük “hayat” kırıklıklarımdan biri budur.

İsyanım var. Hem de çok büyük. Fakat “Yaradana” saygımdan isyanımı içime gömüyorum. Şüphesiz ki O’nun bir bildiği vardır diyerek.