Artık gelir misin?
Dün gelmedin, 🙁 Gün bitti. Ondan önceki günde yoktun. Yeni gün oldu. Belki şafakla gelirsin dedim, Ama hala yoksun. Ben olmamanı hiç sevemedim. Bir daha seni kıramam diye söz veremem, Ama söz daha az yapacağım. Söz vermiyorum ama kırılmaman için elimden geleni yapacağım gerçekten. Kendime de iyi bakacağım, En azından uyuyacağım, Bak! Yatıyorum hatta. Alkolde…
Artık öğrendim ki…
Aşk‘a düştüysen susacaksın. Çünkü gerçek Aşk‘ın kahramanıdır sessizlik. Unutma; dile getirdiğin kadar yanarsın. Bir gönlündeki acı yakar, bir de dile düşüşün yaralar! Bırak, gözlerinden anlasın Yâr. Bırak, Yaradan gönlündeki Aşk ile seni katına alsın. Bilmesede Yâr, biliyor ya Yaradan!
Yalnızlık nöbeti…
Koşulsuz… Aşkınızı ona koşulsuz sunarsınız. Fakat o bunu anlamaz. Yaptıklarıyla ihanet eder size ve aşkınıza. Oysa bilse ihanetin bir insanlık suçu olduğunu… Ve bilse… İhanet ile intikamın komşu olduklarını… Komşu komşunun kapısını birgün mutlaka çalar.
Aşk nasıl olmalı?
Seviyorum diyerek aşk yaşanmaz!.. İcraat göstereceksin… Meselâ gecenin bir vakti uyandırıp “Özledim” diyeceksin. Bir yıldız kaydığında dileğin ona kavuşmak olmalı. Onu görebilmek için gerekiyorsa saatlerce yürüyeceksin. Dürüst olacaksın, iki yalanla kandırdım diye kendini bir halt sanmayacaksın. Elini tuttuğunda herkese meydan okuyacaksın. Önce kendine “Aşk yaşayacak kadar yürekli misin?” diye soracaksın. “Seni seviyorum” demek artık çocuk…
Uzaktan, uzakları izlerken…
Ararsınız… Gündelik hayat içinde sebepsiz gülüşlerinizin failini ararsınız hep. Kah kırılıp, dökülürsünüz; kah yok olup, dirilirsiniz. Herkes gibi mutlu bir son değil, ‘son’suzluk istersiniz. Anlaşmadan ölmeyeceğiniz ‘O’nu arar durursunuz.