Ruh ve Nefs
Nefs: “Issız bir adaya düşsen yanına alacağın üç şey nedir?” Ruh: “Kur’an-ı Kerim”
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm…
Ülkemizin en güney ucunda güneş, tarlaların üzerinden batarken ufukta oluşan bu renkleri, nedendir bilmiyorum ama çok seviyorum. Kim bilir?.. Belki de ömrümün akşamüstünü yaşadığım içindir diyeceğim ama değil. Çünkü ben, akşamüstleri güneşin oluşturduğu bu kızıl renk cümbüşünü, kendimi bildim bileli seviyorum. Şairin dediği gibi: “Ben ölürsem akşamüstü ölürüm.” (Ölmeden önce ölebildiği için ölüme korkmadan gidenlerin…
Belki de son günün…
Bugün dünyadaki son günün olsa ne yapardın? Belki de son günün. Yap. Unutmadan… Güneşli havada şemsiye verip, yağmurlu havada geri alanları yanında tutma… Sepetle gitsin. Ben mi?.. Onlar ihtiyacı olanlara balık tutmayı öğretedursunlar. Ben sahip olduklarımı paylaşmaya devam edeceğim.
Ruh ve Nefs
Ruh: “Teknolojiyi, sosyal medyayı inkar etmek salaklıktır.” Nefs: “Teknoloji değil ama (a)sosyal medyayı ihmal etmemek ise daha büyük salaklıktır.”
Demeseydi iyiydi…
Tarih: Bugün (16 Ağustos 2016) öğlen. Yer: Sabiha Gökçen Havalimanı’nda son güvenlikten sonraki restoranlardan birisi. İki kişilik küçük masalar. Sağımdaki masada bir çift yemek yiyor. Hemen onların yanındaki masada da güzel bir kadın tek başına yemek yiyor. Derken… Tek başına yemek yiyen güzel kadın hapşırdı. Çift olarak yemek yiyenlerden erkek olan gayriihtiyari ‘Çok yaşa’ demeseydi…