Nefs: “Her canlı ölümü tadacak.”
Ruh: “Doğru fakat sadece bazı canlılar hayatı tadacak.”
Fotoğraf: Cem Kıvırcık
Ömrümün ikindisi mi, yoksa akşamı mı, kimbilir?
Makamım hicaz mı, yoksa segah mı, Allah bilir.
Geçmişe nedametim, geleceğe merakım yok.
‘Burada’yım, huzurdayım, razıyım, Allah’a şükür.
Vesselam.
(Bülent Bozkurt)
Nefs: “Üşeniyorum, o halde varım.”
Ruh: “Eylül’dendir. Çünkü Eylül, biraz da ‘mey’lüldür. İçmeden esrikleştirir insanı.”
Biz üç kişiyiz: Ruh’um, Nefs’im ve Ben. Masada sevdiğimiz ikili: Çay ve sigara. Mülteci isteklerimiz olsa da ara sıra… Muhabbetin dibine vuruyoruz.
Nefs: “Tam da şimdi… Burada… Yanımda olmalıydın. Her neredeysen… Mutlu ol.”
Ruh: “Her zaman yanımda ol.”
Nefs: “Hemen herkes top çeviriyor, lafla peynir gemisi yürütmeye çalışıyor.”
Ruh: “Yalan günü, doğru ömrü kurtarır.”
Nefs: “Issız bir adaya düşsen yanına alacağın üç şey nedir?”
Ruh: “Kur’an-ı Kerim”
Ruh: “Teknolojiyi, sosyal medyayı inkar etmek salaklıktır.”
Nefs: “Teknoloji değil ama (a)sosyal medyayı ihmal etmemek ise daha büyük salaklıktır.”
Nefs: “Ne erkek gibi erkek, ne de kadın gibi kadın kalmamış.”
Ruh: “Bunları söyleyenler nedense insan gibi insan kalamayanlar.”
Nefs: “Bu hafta, içine doğduğun ve yaşamak zorunda kaldığın kurgunun dışına çıkmaya, özgürce yaşamaya ne dersin?”
Ruh: “İnsan tuluma benzer, ağzını açarsa söner.”
