Ruh ve Nefs
Nefs: “Ya kendime yeni bir din seçeceğim, ya dinsiz olacağım, ya da öğretilere dalacağım. Çünkü İslam’da huzur yok. Ben huzur arıyorum.” Ruh: “Haklısın. İslam’da huzur yoktur.” Nefs: “???” Ruh: “Çünkü, mümin olmak huzursuz olmayı gerektirir.” Nefs: “???” Ruh: “Mümin, kibre kapıldım mı, kalp kırdım mı, gıybet ettim mi, hak yedim mi, fakire el uzattım mı……
Ruhum, nefsimi bağışlasın…
Kimi kelimelerle oynar, kimi hayatıyla. Kimisi de benim gibi her ikisiyle oynar. Hangimiz daha kötüyüz? Unutmadan… Kalem sahibi olup yazmak kolay. Asıl iş, kelam sahibi olup özü yakalamakta. Ben mi?.. Bir yazar değilim. Bu satırları okuyan hepinizden daha kirliyim. Ruhum, zamanı geldiğinde umarım nefsimi bağışlar.
Yol arkadaşı…
Yalnızca kendi nefsini düşünerek yol arkadaşı arayan, köle arıyor demektir. (Cenap Şehabettin)